ΣΥΜΒΟΛΑΙΟΓΡΑΦΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ Θεσσαλονίκη 29.8.2006
ΕΦΕΤΕΙΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ Αρ.πρωτ.778
Προς:
Τα μέλη του Συμβολαιογραφικού Συλλόγου
Εφετείου Θεσσαλονίκης
Θέμα: Εφαρμογή των διατάξεων του άρθρ.85 του Ν.3386/2005 περί εισόδου, διαμονής και κοινωνικής ένταξης υπηκόων τρίτων χωρών στην Ελληνική Επικράτεια
Σχετική: Η με αριθμ.πρωτ.24696/23.12.2005 ερμηνευτική εγκύκλιος του ΥΠ.ΕΣ.Δ.Δ.Α
Σας κοινοποιούμε απόσπασμα της άνω σχετικής εγκυκλίου του Υπουργείου Εσωτερικών Δημοσίας Διοίκησης και Αποκέντρωσης που αφορά τα άρθρα 84 και 85 του ν.3386/2005 (ΦΕΚ.Α’ 212/23.8.2005) περί αλλοδαπών, για να λάβετε γνώση.
Στην ερμηνεία του άρθρου 84 αναλύονται τα έγγραφα και η διαδικασία που νομιμοποιούν την είσοδο στο εσωτερικό της χώρας μας και τη διαμονή του σ’ αυτό ενός υπηκόου τρίτης χώρας. Οι πληροφορίες αυτές μας είναι χρήσιμες για την πιστή τήρηση του άρθρου 85 που αφορά τις υποχρεώσεις των συμβολαιογράφων.
Στο τέλος της εγκυκλίου παρατίθεται και ο κατάλογος των τρίτων χωρών για τους υπηκόους των οποίων απαιτείται θεώρηση εισόδου για την είσοδο στην χώρα μας.
Με συναδελφικούς χαιρετισμούς
Η Πρόεδρος Η Γεν. Γραμματέας
Ιωάννα Χρουσαλά-Μπιλίση Πολυξένη Παρατήρα
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ Αθήνα, 23 Δεκεμβρίου 2005
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ, Α.Π.: 24696/05
ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ
ΚΑΙ ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΣΗΣ ΠΡΟΣ: Όπως ο Πίνακας Διανομής
ΓΕΝ.Δ/ΝΣΗ ΔΙΟΙΚ.ΥΠ/ΞΗΣ
Δ/ΝΣΗ ΑΛΛΟΔΑΠΩΝ & ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ
Α΄ ΤΜΗΜΑ ΑΔΕΙΩΝ ΠΑΡΑΜΟΝΗΣ
Τηλέφωνο: 210 33 16 910
Ταχ. Δ/νση: Σταδίου 31
Ταχ. Κώδικας: 101 83
Εγκύκλιος αριθμ. 38
ΘΕΜΑ: Εφαρμογή των διατάξεων του Ν. 3386/2005 (Φ.Ε.Κ. 212 Α’/23.8.05).
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Η Ευρωπαϊκή διάσταση της μεταναστευτικής πολιτικής
Οι αλλαγές που έχουν επέλθει τα τελευταία χρόνια στο σύνολο της ελληνικής μεταναστευτικής πολιτικής, πέρα από τη διαφοροποίηση της πραγματικής κατάστασης στη χώρα μας και την μετατροπή της από χώρα αποστολής σε χώρα υποδοχής μεταναστών, αντανακλούν άμεσα και τις εξελίξεις σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπου έχει αναπτυχθεί σημαντικά ένας τομέας πολιτικής που ονομάζεται «Δικαιοσύνη και Εσωτερικές Υποθέσεις». Ο τομέας αυτός περιλαμβάνει συνεργασία στα πεδία της μετανάστευσης, του ασύλου και των εξωτερικών συνόρων, αλλά και δικαστική, αστυνομική και τελωνειακή συνεργασία, όπως και συνεργασία στην Πολιτική Προστασία.
Κατά τα τελευταία πενήντα έτη, η συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών της ΕΕ στον τομέα της δικαιοσύνης και των εσωτερικών υποθέσεων αναπτύχθηκε σε διάφορα επίπεδα: διμερές, περιφερειακό, παγκόσμιο. Στο πλαίσιο της ΕΕ, η συνεργασία αυτή είναι πιο πρόσφατη. Παρόλο που ήδη από το 1957 η συνθήκη περί ιδρύσεως της Ευρωπαϊκής Κοινότητας περιλαμβάνει στους στόχους της την ελεύθερη κυκλοφορία των προσώπων στο έδαφος της Κοινότητας, δεν προβλέπει κανένα μέτρο στους τομείς της διέλευσης των συνόρων, της μετανάστευσης ή της πολιτικής για τις θεωρήσεις εισόδου. Η ελεύθερη κυκλοφορία συνεπώς αφορά αποκλειστικά τους εργαζομένους. Η θέληση για επέκταση της ελευθερίας αυτής σε όλα τα πρόσωπα και η ανάπτυξη ορισμένων φαινομένων όπως το διασυνοριακό οργανωμένο έγκλημα, η διακίνηση ναρκωτικών, η λαθρομετανάστευση και η τρομοκρατία οδηγούν τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Κοινότητας στην επεξεργασία μιας ουσιαστικής συνεργασίας στον τομέα της δικαιοσύνης και των εσωτερικών υποθέσεων από τη δεκαετία του 1970.
Η αφετηρία της συνεργασίας
Το 1967, η σύμβαση της Νάπολης σχετικά με την αμοιβαία συνδρομή μεταξύ των τελωνειακών αρχών αποτελεί ένα πρώτο πλαίσιο ανταλλαγών μεταξύ των κρατών μελών. Από το 1975, αναπτύσσεται σταδιακά διακυβερνητική συνεργασία εκτός του νομικού πλαισίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων στους τομείς της μετανάστευσης, του δικαιώματος ασύλου και της αστυνομικής και δικαστικής συνεργασίας. Oι υπουργοί Εσωτερικών και Δικαιοσύνης των κρατών μελών ξεκίνησαν από το 1994 τακτικές συναντήσεις κάθε εξάμηνο για την εξέταση συγκεκριμένων θεμάτων, όπως η αστυνομική και τελωνειακή συνεργασία ή η ελεύθερη κυκλοφορία των προσώπων.
ΟΡΙΣΜΟΙ- ΠΕΔΙΟ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ
Σχετικά με τα άρθρα 1-3
Τα άρθρα 1–3 αναφέρονται στους ορισμούς και στο πεδίο εφαρμογής του νόμου καθώς και στη σύσταση Διυπουργικής Επιτροπής Παρακολούθησης για το συντονισμό της Μεταναστευτικής Πολιτικής στην Ελλάδα.
Ειδικότερα οι διατάξεις του ν. 3386/05 δεν έχουν εφαρμογή στις ακόλουθες κατηγορίες προσώπων, εκτός αν ορίζεται διαφορετικά σε επιμέρους διατάξεις του:
α. Στους πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κατά την έννοια του άρθρου 17 παρ. 1 της Συνθήκης της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, όπως αυτό τροποποιήθηκε και ισχύει.
β. Στους διαπιστευμένους σε Πρεσβείες, Προξενεία ή διεθνείς οργανισμούς με έδρα την Ελλάδα υπαλλήλους, , καθώς και στους υπηκόους τρίτων χωρών που προσλαμβάνονται στις ως άνω υπηρεσίες ως διοικητικό προσωπικό, στις συζύγους και τα τέκνα αυτών.
γ. Στους πρόσφυγες και στα πρόσωπα που έχουν υποβάλει αίτηση για την αναγνώριση του καθεστώτος του πρόσφυγα, κατά την έννοια της Σύμβασης της Γενεύης του 1951, η οποία έχει κυρωθεί με το ν.δ. 3989/1959 (ΦΕΚ 201 Α΄), όπως τροποποιήθηκε και ισχύει.
δ. Στα πρόσωπα που έχουν την άδεια να παραμείνουν στην Ελλάδα με βάση προσωρινή προστασία ή ζήτησαν την άδεια να παραμείνουν για τον λόγο αυτό και αναμένουν τη σχετική απόφαση.
ε. Στα πρόσωπα που έχουν την άδεια να παραμείνουν στην Ελλάδα με βάση επικουρικές μορφές προστασίας, σύμφωνα με τις διεθνείς υποχρεώσεις και την εθνική νομοθεσία, ή ζήτησαν την άδεια να παραμείνουν για τον λόγο αυτό και αναμένουν τη σχετική απόφαση.
Πρόσωπα που έχουν περισσότερες ιθαγένειες, από τις οποίες η μία είναι ελληνική, ή κράτους-μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης θεωρούνται Έλληνες ή πολίτες των κρατών-μελών αντίστοιχα και εξαιρούνται από το πεδίο εφαρμογής του νόμου αυτού.
Πρόσωπα που έχουν περισσότερες ιθαγένειες, στις οποίες δεν συμπεριλαμβάνεται η ελληνική, είναι υποχρεωμένα να επιλέξουν ιθαγένεια, με δήλωσή τους στην αρμόδια Υπηρεσία Αλλοδαπών και Μετανάστευσης, εφόσον είναι εφοδιασμένοι με διαβατήριο ή άλλο ταξιδιωτικό έγγραφο του οικείου κράτους.
Ο νόμος αυτός εφαρμόζεται, με την επιφύλαξη ευνοϊκότερων ρυθμίσεων που προβλέπονται:
α. Σε διμερείς και πολυμερείς συμφωνίες μεταξύ των κρατών - μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των κρατών - μελών της αφενός, και τρίτων χωρών αφετέρου.
β. Σε διμερείς και πολυμερείς συμφωνίες μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας και τρίτων χωρών, πριν από την ημερομηνία έναρξης ισχύος του νόμου αυτού, υπό τον όρο της αμοιβαιότητας.
γ. Στον Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Χάρτη της 18ης Οκτωβρίου 1961, ο οποίος κυρώθηκε με το ν. 1426/1984 (ΦΕΚ 32 Α΄).
ΕΛΕΓΧΟΣ ΣΤΙΣ ΜΕΘΟΡΙΑΚΕΣ ΔΙΑΒΑΣΕΙΣ
Σχετικά με τα άρθρα 4-5
Τα άρθρα 4 και 5 αφορούν στα σημεία εισόδου – εξόδου και στην άσκηση ελέγχου στα σημεία εισόδου τα οποία αποτελούν αρμοδιότητα του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης.
ΓΕΝΙΚΕΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ – ΚΥΡΩΣΕΙΣ
Σχετικά με το άρθρο 83
Παράνομη είσοδος και έξοδος από τη χώρα
Ο υπήκοος τρίτης χώρας, που εξέρχεται ή επιχειρεί να εξέλθει από το ελληνικό έδαφος ή εισέρχεται ή επιχειρεί να εισέλθει σε αυτό χωρίς τις νόμιμες διατυπώσεις, τιμωρείται με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον τριών (3) μηνών και χρηματική ποινή τουλάχιστον χιλίων πεντακοσίων (1.500) ευρώ.
Στην περίπτωση που ο υπήκοος τρίτης χώρας που επιχειρεί να αναχωρήσει λαθραίως καταζητείται από τις δικαστικές ή τις αστυνομικές αρχές ή υπέχει φορολογικές ή πάσης φύσεως άλλες υποχρεώσεις προς το Δημόσιο ή είναι υπότροπος, επιβάλλεται ποινή φυλάκισης τουλάχιστον έξι (6) μηνών και χρηματική ποινή τουλάχιστον τριών χιλιάδων (3.000) ευρώ.
Ο εισαγγελέας πλημμελειοδικών μπορεί να απόσχει από την ποινική δίωξη του υπηκόου τρίτης χώρας που εισέρχεται στο ελληνικό έδαφος ή εξέρχεται από αυτό χωρίς τις νόμιμες διατυπώσεις, ύστερα από έγκριση του εισαγγελέα εφετών η οποία μπορεί να δοθεί με οποιοδήποτε πρόσφορο μέσο.
Στην περίπτωση αυτή, ο εισαγγελέας πλημμελειοδικών γνωστοποιεί αμέσως την απόφαση του για αποχή από την ποινική δίωξη στον διοικητή της αστυνομικής υπηρεσίας ή λιμενικής αρχής που διαπίστωσε την παράνομη είσοδο ή έξοδο του υπηκόου τρίτης χώρας, και ο οποίος επαναπροωθεί αμέσως με απόφασή του τον υπήκοο τρίτης χώρας στη χώρα προέλευσης ή καταγωγής του.
Εάν, όμως, η άμεση επαναπροώθηση του υπηκόου τρίτης χώρας δεν είναι δυνατή, ο διοικητής της αστυνομικής ή λιμενικής αρχής, συντάσσει σχετική έκθεση και παραπέμπει τον υπήκοο τρίτης χώρας στην αρμόδια διοικητική αρχή για απέλαση, σύμφωνα με το άρθρο 76 του νόμου αυτού.
Η αρχή αυτή, αν η απέλαση δεν πραγματοποιηθεί μέσα σε διάστημα τριών μηνών, γνωστοποιεί τούτο στον αρμόδιο εισαγγελέα πλημμελειοδικών. Στην περίπτωση αυτή, ο εισαγγελέας πλημμελειοδικών μπορεί να ανακαλέσει την απόφασή του για αποχή από την ποινική δίωξη, ύστερα από έγκριση του εισαγγελέα εφετών και εφόσον δεν έχει παρέλθει ένα έτος από την ημέρα της παράνομης εισόδου στη Χώρα του υπηκόου τρίτης χώρας.
Σχετικά με το άρθρο 84
Υποχρεώσεις υπαλλήλων – κυρώσεις
Οι υπάλληλοι δημοσίων υπηρεσιών, ΝΠΔΔ, ΟΤΑ και των δύο βαθμίδων, οργανισμών και επιχειρήσεων κοινής ωφέλειας καθώς και οργανισμών κοινωνικής ασφάλισης, όταν κάποιο πρόσωπο ζητά τις υπηρεσίες τους, πρέπει καταρχήν να διακριβώσουν την ιθαγένειά του. Εφόσον διαπιστώσουν ότι πρόκειται για υπήκοο τρίτης χώρας, πρέπει να του ζητούν να επιδείξει ένα από τα κατωτέρω:
α) ισχυρό διαβατήριο ή άλλο ταξιδιωτικό έγγραφο που αναγνωρίζεται από διεθνείς συμβάσεις το οποίο να φέρει ισχύουσα θεώρηση εισόδου (VISA) από τις Ελληνικές Προξενικές Αρχές στο εξωτερικό, εφόσον αυτό απαιτείται από τις ισχύουσες διεθνείς συμβάσεις, το κοινοτικό δίκαιο και τις εθνικές ρυθμίσεις. Σε ό,τι αφορά τους υπηκόους τρίτων χωρών που δεν υπόκεινται στην υποχρέωση θεώρησης εισόδου και σύμφωνα με το άρθρο 6, παράγραφος 5 του νόμου αυτού, επιτρέπεται να εισέρχονται και να παραμένουν στην Ελληνική Επικράτεια μέχρι τρεις (3) μήνες συνολικά ή τμηματικά εντός διαστήματος έξι (6) μηνών από την ημερομηνία της πρώτης εισόδου ή
β) ισχυρή άδεια διαμονής στη χώρα μας ή
γ) οποιοδήποτε άλλο έγγραφο που να είναι σε ισχύ και να αποδεικνύει ότι ο κάτοχος έχει εισέλθει και διαμένει στην χώρα μας νόμιμα (όπως, για παράδειγμα: βεβαίωση κατάθεσης αίτησης χορήγησης ή ανανέωσης της άδειας διαμονής όπως ορίζεται από το άρθρο 11, παράγραφος 4 του νόμου αυτού).
Εάν από τα ανωτέρω διαπιστωθεί ότι ο υπήκοος τρίτης χώρας δεν βρίσκεται νόμιμα στη χώρα, ο υπάλληλος υποχρεούται να μην παράσχει τις υπηρεσίες του.
Εξαιρέσεις:
• Εξαιρούνται των ανωτέρω και υποχρεούνται να παράσχουν τις υπηρεσίες τους όσοι εργάζονται σε νοσοκομεία, θεραπευτήρια και κλινικές, όταν πρόκειται για υπηκόους τρίτων χωρών που εισάγονται εκτάκτως για νοσηλεία, ανεξάρτητα από τη νομιμότητα της διαμονής τους ή για ανήλικα τέκνα υπηκόων τρίτων χωρών, ανεξάρτητα από τη νομιμότητα της διαμονής των ιδίων ή των γονέων τους.
• Εξαιρείται η περίπτωση κατά την οποία κρατούμενος, υπήκοος τρίτης χώρας, αιτείται τη θεώρηση του γνήσιου της υπογραφής του για εξουσιοδότηση σε δικηγόρους, προκειμένου να εκπροσωπηθεί ενώπιον δικαστικών αρχών και υπό την προϋπόθεση ότι τα στοιχεία της ταυτότητάς του αποδεικνύονται εξ’οιουδήποτε δημόσιου εγγράφου.
• Επισημαίνεται ότι σύμφωνα με το άρθρο 72, οι ανήλικοι υπήκοοι τρίτων χωρών που διαμένουν στην Ελληνική Επικράτεια υπάγονται στην υποχρεωτική σχολική φοίτηση όπως και οι ημεδαποί, και μπορούν να εγγράφονται στα δημόσια σχολεία κατ’εξαίρεση, με ελλιπή δικαιολογητικά, εφόσον είναι τέκνα υπηκόων τρίτων χωρών των περιπτώσεων της παραγράφου 3 του ίδιου άρθρου, στις οποίες περιλαμβάνονται, μεταξύ άλλων, και οι υπήκοοι τρίτων χωρών που διαμένουν στην Ελλάδα ακόμη και αν δεν έχει ρυθμιστεί η νόμιμη διαμονή τους σε αυτή.
Διευκρινίσεις:
Ειδικά για τις περιπτώσεις, κατά τις οποίες, στο πλαίσιο της ανανέωσης της άδειας διαμονής, ο υπήκοος τρίτης χώρας αδυνατεί να προσκομίσει ισχύον διαβατήριο ή άλλο ταξιδιωτικό έγγραφο, η ανανέωση της άδειας διαμονής είναι δυνατή με απόφαση του Γεν.Γραμματέα της Περιφέρειας, εφόσον ο αιτών επικαλείται ειδικώς και αιτιολογημένως αντικειμενική αδυναμία λόγω των ιδιαίτερων συνθηκών ή καταστάσεων που επικρατούν στη χώρα του και το γεγονός αυτό επιβεβαιώνεται από το Υπουργείο Εξωτερικών.
Στις περιπτώσεις αυτές, ο υπήκοος τρίτης χώρας θα υποβάλει τα κατά περίπτωση απαιτούμενα δικαιολογητικά, με εξαίρεση την υποχρέωση κατοχής διαβατηρίου συνυποβάλλοντας επιπρόσθετα δικαιολογητικά που θα αποδεικνύουν την αδυναμία εφοδιασμού μ’ αυτό. Εάν στην αίτηση του ενδιαφερόμενου αλλοδαπού γίνεται επίκληση σε γενικού και αορίστου χαρακτήρα δήλωση αντικειμενικής αδυναμίας εφοδιασμού διαβατηρίου χωρίς να παρατίθενται οι ειδικοί λόγοι και συγκεκριμένη αιτιολογία, θεωρούμε ότι θα πρέπει να κρίνεται εξαρχής αβάσιμη από την υπηρεσία Αλλοδαπών και Μετανάστευσης της Περιφέρειας και να απορρίπτεται χωρίς περαιτέρω αλληλογραφία με το Υπουργείο Εξωτερικών, διότι το αίτημα είναι προδήλως αόριστο και ως εκ τούτου ανεπίδεκτο εκτίμησης.
Η αρμόδια Υπηρεσία, αφού εξετάσει το φάκελο, αλληλογραφεί με το Υπουργείο Εξωτερικών (Διεύθυνση Γ4 Εσωτερικών Υποθέσεων Δικαιοσύνης και Schengen), προκειμένου να πιστοποιηθεί η αντικειμενική αδυναμία έκδοσης διαβατηρίου από τη χώρα καταγωγής του ενδιαφερόμενου υπηκόου τρίτης χώρας.
Κατόπιν τούτου, ο Γενικός Γραμματέας της Περιφέρειας προχωρεί στην έκδοση σχετικής απόφασης.
Επισημαίνουμε ότι η απόφαση αυτή θα έχει συγκεκριμένη χρονική διάρκεια, ανάλογα με τα όσα ορίζονται στις διατάξεις των σχετικών άρθρων και θα ανανεώνεται έως τον εφοδιασμό του ενδιαφερόμενου με διαβατήριο ή άλλο ταξιδιωτικό έγγραφο.
Η ανωτέρω απόφαση καθιδρύει όλες τις υποχρεώσεις και παρέχει όλα τα δικαιώματα που προβλέπονται από τις διατάξεις του ν. 3386/05.
Επισημαίνεται ότι σύμφωνα με το άρθρο 11 παράγραφος 4, ο υπήκοος τρίτης χώρας, ο οποίος κατέθεσε εμπρόθεσμα αίτηση χορήγησης ή ανανέωσης της άδειας διαμονής με όλα τα απαιτούμενα δικαιολογητικά και έχει λάβει βεβαίωση κατάθεσης της παραγράφου 3 του ίδιου άρθρου, θεωρείται ότι νομίμως διαμένει στη Χώρα, έως ότου η Διοίκηση αποφανθεί επί του αιτήματος του.
Ειδικές περιπτώσεις:
Οι διευθυντές φυλακών και κρατητηρίων υποχρεούνται να παραλαμβάνουν και να φυλάσσουν διαβατήρια ή άλλα έγγραφα που αποδεικνύουν τη νομιμότητα της διαμονής και την ταυτότητα των κρατούμενων υπηκόων τρίτων χωρών και να τα επιστρέφουν σε αυτούς κατά την απόλυσή τους. Αν ο υπήκοος τρίτης χώρας δεν διαθέτει τα ανωτέρω έγγραφα, οι ως άνω υπάλληλοι οφείλουν να το γνωστοποιήσουν αμέσως στην πλησιέστερη αστυνομική αρχή ή στην πλησιέστερη Υπηρεσία Αλλοδαπών και Μετανάστευσης.
Προσοχή: Οι παραβάτες υπάλληλοι των παραπάνω υπηρεσιών και φορέων διώκονται πειθαρχικά και ποινικά για παράβαση καθήκοντος.
Σχετικά με το άρθρο 85
Υποχρεώσεις συμβολαιογράφων – κυρώσεις
Οι συμβολαιογράφοι υποχρεούνται να αναφέρουν τα νομιμοποιητικά έγγραφα των υπηκόων τρίτων χωρών που εξυπηρετούν στις πράξεις που συντάσσουν. Εξαιρείται η περίπτωση σύνταξης πληρεξούσιων για εκπροσώπηση των υπηκόων τρίτων χωρών από δικηγόρο ενώπιον δικαστηρίων, όπου δεν είναι απαραίτητη η μνεία των εγγράφων αυτών.
Προσοχή: Οι παραβάτες συμβολαιογράφοι διώκονται πειθαρχικά και ποινικά για παράβαση καθήκοντος.
Σχετικά με το άρθρο 86
Υποχρεώσεις εργοδοτών και εργαζομένων υπηκόων τρίτων χωρών – Κυρώσεις
Στόχος του άρθρου αυτού είναι να διαμορφώσει το πλαίσιο των υποχρεώσεων και των συναφών κυρώσεων αφενός των εργοδοτών που απασχολούν υπηκόους τρίτων χωρών στις επιχειρήσεις τους και αφετέρου των υπηκόων τρίτων χωρών που παρέχουν εξαρτημένη εργασία ή υπηρεσίες ή έργο ή ασκούν ανεξάρτητη οικονομική δραστηριότητα χωρίς να διαθέτουν την νόμιμη, για το σκοπό αυτό, άδεια διαμονής.
Υποχρεώσεις εργοδοτών
Απαγορεύεται ρητά η πρόσληψη και απασχόληση υπηκόων τρίτων χωρών που δεν έχουν ισχύουσα άδεια διαμονής ή την βεβαίωση κατάθεσης δικαιολογητικών για την χορήγηση ή ανανέωση αυτής.
Στις περιπτώσεις που η σύμβαση εργασίας αποτελεί προϋπόθεση για την χορήγηση της άδειας διαμονής και απορριφθεί το αίτημα για χορήγηση ή ανανέωση άδειας διαμονής ή ανακληθεί η άδεια διαμονής για κάποιον από τους λοιπούς λόγους του ν. 3386/2005, όπως στις περιπτώσεις που δεν πληρούνται ή δεν πληρούνται πλέον οι προϋποθέσεις για τη χορήγηση ή ανανέωση της συγκεκριμένης άδειας διαμονής ή προκύπτουν λόγοι δημόσιας τάξης και ασφάλειας ή λόγοι δημόσιας υγείας που προέκυψαν μετά την είσοδο του υπηκόου τρίτης χώρας στην Ελλάδα κ.λ.π., η εν λόγω σύμβαση εργασίας παύει να ισχύει.
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ
ΚΟΙΝΟΣ ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΧΩΡΩΝ ΤΩΝ ΟΠΟΙΩΝ ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΘΕΩΡΗΣΗ (VISA) ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ ΤΑ ΕΞΩΤΕΡΙΚΑ ΣΥΝΟΡΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ
Ι. ΚΡΑΤΗ
Αζερμπαϊτζάν
Αίγυπτος
Αιθιοπία
Αϊτή
Ακτή Ελεφαντοστού
Αλβανία
Αλγερία
Ανγκόλα
Αρμενία
Αφγανιστάν
Βιετνάμ
Βιρμανία/Μυανμάρ
Βόρεια Κορέα
Βουλγαρία
Γεωργία
Γκάμπια
Γκαμπόν
Γκάνα
Γουιάνα
Γουινέα
Γουινέα Μπισάου
Δημοκρατία του Κογκό
Δομινικανή Δημοκρατία
Ερυθραία
Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα
Ινδία
Ινδονησία
Ιορδανία
Ιράκ
Ιράν
Ισημερινή Γουινέα
Καζακστάν
Καμερούν
Καμπότζη
Κατάρ
Κεντροαφρικανική Δημοκρατία
Κίνα
Κιργιστάν
Κογκό
Κομόρες
Κούβα
Κουβέιτ
Λάος
Λευκορωσία
Λίβανος
Λιβερία
Λιβύη
Μαδαγασκάρη
Μαλδίβες
Μαλί
Μαρόκο
Μαυρίκιος
Μαυριτανία
Μογγολία
Μοζαμβίκη
Μολδαβία
Μπανγκλαντές
Μπαχρέιν
Μπενίν
Μπουρκίνα Φάσο
Μπουρούντι
Μπουτάν
Νεπάλ
Νίγηρας
Νιγηρία
Ομάν
Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας (Σερβία και Μαυροβούνιο)
Ουγκάντα
Ουζμπεκιστάν
Ουκρανία
Πακιστάν
Παπουασία Νέα Γουινέα
Περού
Πράσινο Ακρωτήριο
Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας
Ρουάντα
Ρουμανία
Ρωσία
Σάο Τομέ και Πρίνσιπε
Σαουδική Αραβία
Σενεγάλη
Σιέρα Λεόνε
Σομαλία
Σουδάν
Σουρινάμ
Σρι Λάνκα
Συρία
Ταϊλάνδη
Τανζανία
Τατζικιστάν
Τζιμπουτί
Τόγκο
Τουρκία
Τουρκμενιστάν
Τσαντ
Τυνησία
Υεμένη
Φιλιππίνες
Φίτζι
Ζάμπια
ΙΙ. ΕΔΑΦΙΚΕΣ ΟΝΤΟΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΑΡΧΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΙ ΩΣ ΚΡΑΤΗ ΑΠΟ ΟΛΑ ΤΑ ΚΡΑΤΗ ΜΕΛΗ
Ταϊβάν
Εγχειρίδιο Ενιαίων Κανόνων Νομικού Ελέγχου Κτηματολογίου